BUDOWA LINII KABLOWYCH

Linie kablowe stanowią kluczowy element systemu elektroenergetycznego, umożliwiający efektywne oraz bezpieczne przesyłanie energii elektrycznej
i danych na odległość. Przed dopuszczeniem do eksploatacji nowych linii kablowych, konieczny jest ich odbiór i wykonanie pomiarów odbiorczych.
W zależności od poziomu napięcia oraz typu linii, zakres pomiarów i prac odbiorowych jest inny. Budowa linii kablowych jest procesem, przy którym należy uwzględnić zarówno techniczne, jak i środowiskowe aspekty. W trakcie eksploatacji linii kablowych realizowane są ich naprawy, przeglądy, pomiary, inwentaryzacje (wytyczenia przebiegu) oraz przebudowy.

Okresowo linie kablowe należy poddawać przeglądom i pomiarom, by zapewnić bezawaryjną pracę sieci. 

Najczęściej spotykane uszkodzenia i defekty linii kablowych wymieniono poniżej:

1. Wypalenie ścieżek węglowych od wyładowań niezupełnych na głowicach kablowych i mufach kabli w izolacji tworzywowej. Powodem powstania wad są zwykle błędy wykonawcze montażu osprzętu kablowego, brak przeglądów linii (nieusunięty w porę kurz i zanieczyszczenia) oraz atmosfera przemysłowa. Przykładowe defekty głowic SN linii kablowych przedstawiono na rys. 1 i rys 2.

Rys.1 Pierścień powstały od WNZ (błąd wykonawczy)

Rys. 2​​ Widoczne ślady wyładowań niezupełnych oraz zanieczyszczenia głowic

Powyższe defekty wykluczają eksploatację linii i mogą przyczynić się do uszkodzenia powiązanych urządzeń.

2. Nieodpowiedni poziom syciwa w głowicach kabli olejowych.

Obniżenie poziomu syciwa kablowego jest bardzo niebezpieczne, grozi wybuchem głowicy oraz możliwością poważnej awarii stacji trafo i wypadku.
Na rys.3 wskazano przedawaryjny stan głowicy 3GO Kostuchna, a na rys.4 efekt wybuchu głowicy 15kV.

Rys.3 Głowica z dużym ubytkiem

Rys.4 Efekt wybuchu głowicy 3GO

3. Wady montażowe doboru i instalacji osprzętu kablowego.

Niewłaściwy dobór głowic, muf oraz taśm izolacyjnych i półprzewodzących może skutkować awariami linii kablowych. Wiele wad montażowych ujawnia się podczas eksploatacji i jest niemożliwych do wykrycia podczas odbioru. . Doskonały przykład tego wskazuje rys.5, na którym przedstawiono pęknięcie rury silikonowej głowicy po dwóch latach użytkowania (podczas odbioru delikatnie zarysowana izolacja nie rozwarstwiła się).

Rys.5. Pęknięta rura głowicy silikonowej

Rys.6 Wytopy izolacji w pobliżu żył powrotnych

4. Uszkodzenia mechaniczne i efekty starzeniowe

Defekty tego typu są spowodowane uszkodzeniami awaryjnymi i nieawaryjnymi linii, przy prowadzeniu robót w pobliżu kabli, brakiem odpowiedniej podsypki i zasypki piaskowej oraz normalnym zużyciem. Należy zwrócić uwagę, że uszkodzenie powłok kabli zwykle nie powoduje awarii linii i może przez wiele lat skutkować degradacją i zawilgacaniem kabla, aż do przebicia izolacji głównej. Efekty starzeniowe są wywoływane przegrzaniem izolacji, nieszczelnościami izolacji, zmniejszeniem rezystancji izolacji, korozją pancerzy i powłok kabli olejowych oraz zaniedbaniami w zakresie dosycania głowic olejowych. Na rys. 5 przedstawiono połączenie wszystkich czynników (z wyłączeniem odniesienia do linii olejowych) wymienionych powyżej.

Rys. 7. Spalona linia kablowa nN

Tylko wcześnie wykryte defekty linii kablowych mogą zapobiec poważnym awariom i przerwie w dostawie energii elektrycznej.

Jesteśmy doświadczoną firmą świadczącą usługi z zakresu napraw, pomiarów, odbiorów i robót związanych z budową linii kablowych nN i SN oraz robót przy stacjach transformatorowych SN/nN i WN/SN do 220kV. Skontaktuj się z nami, w celu dopasowania oferty.

Budowa linii kablowych — charakterystyka techniczna

Budowa linii kablowych powinna być realizowana zgodnie z zaleceniami normy N-SEP E004 oraz wiedzy inżynierskiej. Należy układać linie na odpowiedniej głębokości oraz na podsypce piaskowej lub bezpośrednio w gruncie piaszczystym. Bezwzględnie nie wolno kabli przed montażem ciągnąć po gruncie lub drogach kołowych bez rolek kablowych.

Równie ważne jest wykonanie zasypki i obsypki bocznej. Montaż linii w niewłaściwym podłożu przyczynia się do degradacji i uszkodzeń kabli, trwającej często wiele lat. Właściwa podsypka oraz zasypka umożliwia ruchy termiczne linii, zabezpiecza kabel przed przetarciem i przebiciem powłoki przez grubsze frakcje gruntu, kompensuje osiadanie gruntu i zapewnia właściwe oddawanie ciepła.

Głębokości układania linii kablowych

• kable służące do zasilania sygnalizacji świetlnej i drogowej, bądź latarni (o napięciu znamionowym mniejszym niż 1 kV) należy układać na głębokości nie mniejszej niż 50 cm pod chodnikiem, bądź drogą,
  
• kable o napięciu znamionowym mniejszym niż 1 kV układane poza użytkami rolnymi powinny być instalowane na głębokości nie mniejszej niż 70 cm,
  
• kable o napięciu znamionowym w przedziale 1-20 kV układane poza użytkami rolnymi powinny być instalowane na głębokości nie mniejszej niż 80 cm,
  
• kable o napięciu znamionowym w przedziale pomiędzy 20 a 30 kV układane na użytkach rolnych powinny być instalowane na głębokości nie mniejszej niż 90 cm,
  
• kable o napięciu znamionowym większym niż 30 kV powinny być ułożone na głębokości nie mniejszej niż 1 metr bez względu na ich zastosowanie.
  W przypadku, gdy jest wymóg instalacji kilku takich kabli, ich odległość w pionie nie może być mniejsza niż 70 cm.