Transformatory w energetyce są wykorzystywane do obniżania napięcia lub podwyższania napięcia w sieciach energetycznych. Wyróżnia się w Polsce główne typy transformatorów energetycznych: 
- transformator blokowy (podwyższający napięcie wytwarzane przez generatory w elektrowniach do napięcia sieci przesyłowej, np. z 10kV/400kV lub z 11kV/220kV), 
- transformator sieciowy (sprzęgający sieci przesyłowe o różnych napięciach – zakres napięć 110kV÷400kV oraz transformujący napięcie sieci dosyłowej 110kV na napięcie średnie, np. 110/20kV), 
- transformator rozdzielczy (dopasowujący napięcie sieci rozdzielczej SN do napięcia odbiorników końcowych, np. o przekładni SN/nN 20/0,4kV lub SN/SN 20/6kV). 
- autotransformator (transformator regulowany o bardzo dużej sprawności z dzielonym uzwojeniem).
Konkretny typ transformatora jest dobierany stosownie do warunków, w jakich będzie on pracował, przewidywanych obciążeń, właściwości regulacyjnych i szeregu innych kryteriów.

W sieciach odbiorców posiadających własne transformatory zwykle są stosowane jednostki obniżające napięcie. Parametry tego typu urządzeń są podawane na tabliczce znamionowej – podstawowe dane transformatora to moc pozorna, częstotliwość, napięcie zwarcia, grupa połączeń, straty, masa, sprawność, napięcia i prądy uzwojenia pierwotnego oraz uzwojenia wtórnego.


Cel stosowania transformatorów SN/nN
Transformatory energetyczne SN/nN mają za zadanie przetwarzanie średniego napięcia na niskie napięcie przy tej samej częstotliwości oraz w uproszczeniu przy zachowaniu równowagi mocy wejściowych i wyjściowych. Ze względu na straty w transformatorach (straty jałowe i obciążeniowe) moc pobierana po stronie wtórnej (na wyjściu) zawsze będzie mniejsza, aniżeli po stronie pierwotnej (na wejściu).

Ekonomiczna eksploatacja transformatorów SN/nN
Odpowiednie dopasowanie mocy transformatorów do obciążeń decyduje o ekonomicznym wykorzystaniu urządzeń i właściwościach układu zasilania. Należy pamiętać, że jałowe straty mocy (na wytworzenia strumienia magnetycznego) są praktycznie stałe i nie zależą od obciążenia, natomiast straty obciążeniowe (związane z nagrzewaniem przewodów i ich opornością) - często nazywane stratami w miedzi rosną z kwadratem prądu Innymi słowy straty obciążeniowe są proporcjonalne do kwadratu wartości obciążenia transformatorów. Dla uściślenia należy dodać, że straty jałowe są niezmienne tylko przy założeniu stałego napięcia zasilania. Z kolei straty jałowe są proporcjonalne do kwadratu napięcia. Najczęściej ekonomiczny punkt pracy transformatorów energetycznych to 50-70% mocy znamionowej. Praca bliska jałowej również jest niekorzystna, bo transformatory pobierają znaczącą moc bierną.  
W ramach przeglądów i pomiarów obciążeń na stacjach warto poddać analizie stopień obciążenia transformatorów oraz w razie potrzeby zastanowić się nad wymianą jednostek na bardziej ekonomiczne.
Moc transformatorów energetycznych SN/nN jest podawana w kilo-volto-amperach [kVA] i jest to moc pozorna. W zależności od współczynnika mocy urządzeń można w prosty orientacyjny sposób wyliczyć możliwą do wydatkowania moc czynną – np. dla trafo 800kVA przy cos fi 0,8 urządzenie można obciążyć mocą 640kW. Generalnie należy jeszcze uwzględnić szereg czynników, w tym temp. otoczenia i charakter obciążeń (o tym mówi nam cos fi). Niekiedy transformatory zainstalowane w komorach silnie nagrzewają się od toczenia i musza pracować przy mniejszym nominalnym obciążeniu. Najczęściej podawana przez producentów transformatorów średnioroczna temp pracy dla obciążenia znamionowego wynosi 20 stopni Celsjusza, zatem jeżeli w komorze występuje wyższa temperatura łatwo domyśleć się, że nie można stacji trwale w pełni obciążyć. Oczywiście temat eksploatacji transformatorów względem warunków otoczenia i dopuszczalnego stopnia obciążenia lub przeciążenia wymaga głębszej analizy i jest to zagadnienie dość złożone. W praktyce przy niższych temperaturach niż znamionowe i przy wymuszonym chodzeniu możliwa jest praca transformatorów powyżej mocy znamionowej. Zainteresowanym tą tematyką klientom chętnie służymy radą.

Czynności wykonywane podczas przeglądu transformatorów SN/nN lub SN/SN
1. Dla transformatorów suchych
- pomiary rezystancji izolacji,
- pomiary rezystancji uzwojeń,
- pomiary temperatury uzwojeń i rdzenia,
- sprawdzenie działania zabezpieczeń temperaturowych i układów chłodzenia,
- pomiary przekładni i prądu magnesowania lub inne pomiary specjalistyczne sprzętem MEGGER TRAX (jeżeli jest taka potrzeba),
- czyszczenie kanałów chłodzących, przestrzeni między cewkami oraz części zewnętrznej transformatora sprężonym powietrzem,
- odkurzanie transformatora,
- czyszczenie specjalnym preparatem izolatorów oraz wg potrzeb cewek,
- czyszczenie styków elektrycznych i odtłuszczenie ich powierzchni (jeżeli jest taka potrzeba),
- dokręcenie wszystkich elementów stykowych kluczem dynamometrycznym,
- oględziny stanu cewek, pakietu rdzenia, stabilizatorów, usztywniaczy, czujników (sprawdzamy czy elementy nie są luźne, skorodowane i czy nie uległy uszkodzeniu lub deformacji).